ปรัชญาของมันฝรั่ง ไข่ และเมล็ดกาแฟ

หลายคนมักบ่นว่าชีวิตเป็นทุกข์จนไม่รู้จะไปแก้อย่างไร

และเหน็ดเหนื่อยกับการต่อสู้ดิ้นรนตลอดเวลาดูเหมือนว่าเมื่อปัญหาหนึ่งได้รับการแก้ไข ปัญหาอื่นก็ตามมาในไม่ช้า

ฉันเคยอ่านบทความเกี่ยวกับลูกสาวคนหนึ่งที่มักจะบ่นเกี่ยวกับความยากลำบากในชีวิตกับพ่อของเธอซึ่งเป็นแม่ครัว

วันหนึ่งพ่อพาเธอไปที่ห้องครัว เขาเติมน้ำในหม้อสแตนเลสสามใบแล้วตั้งไฟแรง

เมื่อหม้อทั้งสามเริ่มเดือด เขาใส่มันฝรั่งลงในหม้อใบหนึ่ง ไข่ในหม้อใบที่สอง และเมล็ดกาแฟบดในหม้อใบที่สาม

จากนั้นเขาก็ปล่อยให้พวกเขานั่งต้มโดยไม่พูดอะไรกับลูกสาวของเขาสักคำลูกสาวคร่ำครวญและรออย่างกระวนกระวายใจ

สงสัยว่าเขากำลังทำอะไรอยู่

หลังจากผ่านไปยี่สิบนาทีเขาก็ปิดเตาเขาหยิบมันฝรั่งออกจากหม้อแล้ววางลงในชาม

เขาดึงไข่ออกมาและวางลงในชามจากนั้นเขาก็ตักกาแฟออกและวางลงในถ้วย

หันไปถามเธอ“ลูกสาว คุณเห็นอะไร” “มันฝรั่ง ไข่ และกาแฟ”

เธอตอบกลับอย่างเร่งรีบ“ดูใกล้ๆ” เขาพูด “และแตะมันฝรั่ง” เธอทำและสังเกตว่ามันนิ่ม

จากนั้นเขาก็ขอให้เธอเอาไข่มาหักหลังจากดึงเปลือกออก เธอสังเกตเห็นไข่ต้มสุก

ในที่สุดเขาขอให้เธอจิบกาแฟกลิ่นหอมเข้มข้นของมันทำให้ใบหน้าเธอยิ้มได้

ท่านพ่อหมายความว่าอย่างไร”เธอถาม.เขาอธิบายว่ามันฝรั่ง ไข่ และเมล็ดกาแฟมีหน้าตาเหมือนกันความทุกข์ยาก– น้ำเดือด

แต่แต่ละคนก็มีปฏิกิริยาแตกต่างกันไปไข่นั้นเปราะบาง เปลือกนอกบาง ๆ คอยปกป้องของเหลวภายในจนกระทั่งใส่ลงไปในน้ำเดือด

แล้วข้างในไข่ก็แข็งอย่างไรก็ตาม เมล็ดกาแฟที่บดแล้วนั้นมีลักษณะเฉพาะ หลังจากที่นำไปสัมผัสกับน้ำเดือดแล้ว

พวกเขาเปลี่ยนน้ำและสร้างสิ่งใหม่

เมื่อความทุกข์ยากมาเคาะประตูบ้านคุณ คุณจะตอบสนองอย่างไร?คุณเป็นมันฝรั่ง ไข่ หรือเมล็ดกาแฟในชีวิต สิ่งต่างๆ เกิดขึ้นรอบตัวเรา

แต่สิ่งเดียวที่สำคัญจริงๆ คือ สิ่งที่เกิดขึ้นภายในตัวเรา ทุกสิ่งล้วนสำเร็จและพ่ายแพ้โดยผู้คน

ผู้แพ้ไม่ได้เกิดมาเพื่อด้อยกว่าผู้ชนะ แต่ในสถานการณ์ที่ยากลำบากหรือสิ้นหวัง ผู้ชนะยืนกรานขอเวลาอีก 1 นาที

ก้าวไปอีกก้าวหนึ่งและคิดเกี่ยวกับปัญหาหนึ่งมากกว่าผู้แพ้